Konwertor Bessemera

Konwertor Bessemera, konwertor bessemerowski, znany też jako gruszka Besssemera, to urządzenie do przemysłowej produkcji stali. Henry Bessemer, brytyjski wynalazca, był pierwszym, który rozwiązał problem przemysłowej produkcji stali. Opracowana przez niego technologia polegała na usuwaniu z surówki niepożądanych zanieczyszczeń, przede wszystkim nadmiaru węgla. Proces wymagał selektywnego utleniania ciekłego metalu. Odbywał się w specjalnym piecu o gruszkowatym kształcie, wykonanym z grubej  blachy stalowej. Zbiornik wyłożony był materiałem ogniotrwałym kwaśnym (cegłą krzemionkową). Technologia została wdrożona w latach 50. XIX wieku i okazała się bardzo ważna dla rozwoju współczesnego budownictwa. Dzięki nowym technologiom możliwa stała się produkcja stali w skali przemysłowej. Ceny w ciągu pierwszych dwudziestu lat od wybudowania konwerterów spadły nawet o połowę. Rewolucja przemysłowa umożliwiła wytwarzanie na wielką skalę belek stalowych, blach i innych prefabrykatów, a to z kolei – budowę mostów i innych obiektów inżynieryjnych. Stal okazała się później niezbędna do budowy drapaczy chmur i innych obiektów współczesnej architektury.  Powiązane hasła: drapacz chmur, żelazo kute, żelbet