Velarium

2014-08-27 17:08
Zaślepka Encyklopedii Architektury
Autor: Muratorplus

Velarium to rodzaj tymczasowego dachu z tkaniny (velum – łac. płótno, żagiel). Velarium stosowane było w starożytnym Rzymie w amfiteatrach, teatrach i innych obiektach widowiskowych. Płócienny dach miał chronić widzów przed opadami, a przede wszystkim przed upałem. Velarium rozpinano nad widownią (cavea), natomiast przestrzeń nad areną pozostawała wolna, co zapewniało odpowiednie oświetlenie spektakli. Otwarta konstrukcja miała jednak przede wszystkim zapewniać właściwą wentylację, być może w pewnym stopniu poprawiała też parametry akustyczne budowli. Najbardziej imponującą konstrukcją tego rodzaju dysponowało rzymskie Koloseum; powierzchnia płóciennego dachu szacowana jest na 23 000 mkw. Velarium w amfiteatrze  rozpinane było dzięki systemowi 240 drewnianych masztów o wysokości kilkunastu metrów i sieci lin, obsługiwanych przez rzymskich żeglarzy. Szczegóły techniczne są wciąż przedmiotem dyskusji badaczy (G. Croci, P. D'Asdia, D. D'Ayala, The valeria of Roman amphitheatres: the Colosseum, 2014). Platforma z mechanizmami napinającymi liny otaczała górną część amfiteatru. Velum podzielone było na segmenty, które można było rozwijać lub składać w razie potrzeby.

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają
Czytaj więcej