Architektura mobilnej bryły architektów z Moomoo Architects to propozycja zgłoszona do pierwszej części interdyscyplinarnego projektu OperaLab organizowanego przez Teatr Wielki - Operę Narodową oraz BMW Group Polska. Zadaniem architektów biorących udział w konkursie była zaprojektowanie bryły mobilnego pawilonu, który będzie jednocześnie galerią i platformą kulturalno-badawczą dodatkowo będzie mógł docierać z oferta kulturalną do każdego zakątka kraju.
Architektura bryły pawilonu – konkurs bez pierwszej nagrody
Jury w składzie: Natalia Paszkowska, Jerzy Porębski, Jacek Frohlich, Marcin Mustafa, Konrad Kucza-Kuczyński, Boris Kudlicka i Tomasz Rygalik, w ogłoszonych 11 stycznia 2013 roku wynikach konkursu zdecydowało się nie przyznać pierwszej nagrody. Równorzędne dwa drugie miejsca otrzymali Karol Żurawski oraz grupa w składzie: Rafał Oleksik, Agnieszka Wyrwas, Krzysztof Stępień. Wyróżnienie zaś przypadło Hiszpanom Gonzalo del Val i Diego da las Heras.
Bryła zgłoszona przez architektów z Moomoo Architects – nawiązanie do architektury opery i marki samochodów.
Architektura bryły zgłoszonej do konkursu przez architektów z Moomoo Architects utworzyły dwie drogi myślowe. Pierwsza to zależność między dawnym BMW i Operą Narodową a ich postępem i przemianami w formie wyrazu. Druga nawiązuje do tożsamości i specyfiki miejsca Teatru Wielkiego - Opery Narodowej.
Bryła mobilnego pawilonu – architektura
Dlatego też bryłę projektu architekci zaprojektowali z dwóch głównych elementów. Stalowa konstrukcja nawiązuje do proporcji architektury Opery Narodowej. Jest to jedne ze stałych elementów będących rama dla wydarzeń wewnątrz bryły. Drugim elementem są trójkątne płótna rozmieszczone w różnych konfiguracjach, które mają kojarzyć się z muzyką. Ich kształt i kolor nawiązuje do dynamizmu BMW oraz elegancji wnętrza Opery jej ornamentów, posadzki, kryształów, materiałów dekoracji. Tkanina zawija się we wnętrzu bryły pawilonu dzięki czemu powstała przestrzeń dla zaplecza technicznego. Architekci zaprojektowali także kiosk multimedialny składający się z ekranów dotykowych wpasowanych w trójkątną ramę i wmontowanych między płótna na jednej z elewacji. Pawilon może mieć maksymalne wymiary 15 na14 metrów oraz wysokość konstrukcji 7,5 metra.
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
