- Woda kapie przez szczeliny dylatacyjne, przez wszystkie piętra na dolne kondygnacje. W budynku brakuje zadaszenia. Na ścianach robią się zacieki. Gdy przyjdą mrozy, tynki popękają i poodpadają ze ścian. Aż szkoda na to patrzeć – mówi informator Gazety Wrocławskiej.
Zalane garaże?
Najgorzej sytuacja wygląda ponoć w części garażowej i foyer Forum. Wcześniej ściany budynku były osuszane przez maszyny należące do firmy Mostostal, która niedawno zerwała kontrakt z miastem na zbudowanie NFM.
Narodowe Forum Muzyki oddane rok później?
Obecnie po placu budowy krząta się jedynie kilku robotników, którzy prowizorycznie próbują zabezpieczyć inwestycję przed mrozami. Jednak do czasu wyłonienia nowego wykonawcy, nie ma komu zająć się placem budowy.
"Woda może kapać"
Inwestycją zarządza miejska spółka Wrocławskie Inwestycje. Według jej rzecznika, Marka Szemplińskiego, obiekt jest zabezpieczony przed warunkami atmosferycznymi. - Dolne piętra budynku nie są zalane, ale też nie można powiedzieć, że jest tam sucho. Przez otwory dylatacyjne może dostawać się woda. Ważne, aby się nie zbierała – tłumaczy w rozmowie z Gazetą Wrocławską Marek Szempliński.
Czytaj więcej na stronie Gazety Wrocławskiej
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
