Hala Stulecia, zwana także Ludową, to jeden z najbardziej znanych budynków Wrocławia. W 2006 roku wpisana została na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Powstała w 1913 roku na Wystawę Stulecia prezentującą historię i gospodarcze znaczenie Śląska. Jej autorem był ówczesny architekt miejski Max Berg, który w bezpośrednim sąsiedztwie gmachu zaprojektował jeszcze tymczasowy pawilon restauracyjny. Całość wkomponowano w klasycyzujący układ parkowy Hansa Poelziga z fontanną na planie połowy elipsy i otaczającą ją pergolą, a także obiektami wystawowymi.
Piętrowy pawilon restauracji stanął naprzeciw północnego wejścia do Hali. Od strony fontanny budynek nawiązywał układem i wysokością filarów parteru do pergoli, w części centralnej zwieńczono go latarnią. Mimo zniszczeń spowodowanych pożarem w czasie II wojny i późniejszą nieudolną odbudową, przetrwał, choć z oryginalnych rozwiązań pozostały niemal tylko zewnętrzne mury i kolumnada. W 2007 roku odbył się konkurs na opracowanie koncepcji jego przebudowy i rozbudowy na potrzeby Regionalnego Centrum Turystyki Biznesowej. Zwyciężył projekt młodych wrocławskich architektów Łukasza Wojciechowskiego, Marty Mnich i Agnieszki Chrzanowskiej.
Zabytkową bryłę budynku zrewitalizowano, nie kopiując jednak oryginalnych rozwiązań. Przebudowany pawilon miał oddawać ducha modernizmu, pogoni za nowoczesnością, dlatego zastosowano współczesne środki wyrazu. Gęstą sieć podziałów szklenia na fasadzie od strony fontanny zastąpiły wysokie na cztery metry tafle, po trzy w każdym przęśle. Horyzontalny układ okien i niezachowanych, zdobionych płycin między nimi w wyższej części obiektu podkreślono przez odsunięty od lica ściany pas szkła. Latarni wieńczącej hol wejściowy nie odbudowano, ale w jej miejscu powstał duży kolisty świetlik dachowy. Przywrócono rozebrany po wojnie fragment pergoli, znajdujący się przy głównym wejściu przy południowej ścianie pawilonu, a także odtworzono zewnętrzne tarasy.
Ogromnym wyzwaniem był projekt rozbudowy. Jej program uwzględniał dwie duże sale (audytoryjną na 1000 osób i wielofunkcyjną), mniejsze konferencyjne oraz restauracje i zaplecze. Wielkie kubatury nie tylko zdominowałyby krajobraz, ale także zaburzyłyby horyzontalny układ założenia. Projektanci zdecydowali więc, że pomieszczenia obsługi budynku znajdą się pod ziemią, a funkcje reprezentacyjne w dwóch nowych skrzydłach flankujących starą część. Dzięki temu są one tej samej wysokości co parter oryginalnego pawilonu. Na szklanych elewacjach – podobnie jak w projekcie Berga – zastosowano trójpodział.

-
W pawilonie wystawowym Art Walk, w sąsiedztwie warszawskiego wieżowca Warsaw Spire prezentowana jest wystawa prac Rafała Olbińskiego. W tle – mural tego samego artysty więcej
-
Co można zrobić z drewna? Na przykład gigantyczny uśmiech. Pawilon The Smile to kolejna instalacja – wizytówka London Design Festival więcej
-
Konkurs na projekt elewacji pawilonu MSN (Muzeum Sztuki Nowoczesnej) został przedłużony. Ściany pawilonu ma ozdabiać mural – wizytówka muzeum więcej
-
Konkurs na projekt kuratorski wystawy w pawilonie polskim w Wenecji ogłoszony został przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Zachętę – Narodową Galerię Sztuki. Termin nadsyłania zgłoszeń upływa 20 września 2016 więcej
