Twiggy Lawson urodziła się 19 września 1949 roku jako Lesley Hornby. Zawsze była bardzo drobna, przez co rówieśnicy przeżywali ją „patyczakiem”. Od dziecka marzyła o świecie mody, jednak nie myślał o byciu modelką, uważała się za brzydulę. Chciała być projektantką, sama szyła sobie ubrania, głównie sukienki.
Jednak wielki świat sam wyciągnął do niej rękę, gdy poznała w 1965 roku eksmodela Nigela Daviesa. To on wypatrzył potencjał niezwykle szczupłej Lesley, zauroczyły go jej wielkie oczy, długie rzęsy i chude nogi. To właśnie Davies nadał dziewczynie imię Twiggy – Gałązka.
Davies wiedział, że niska Twiggy (ma 165 cm wzrostu) nie ma szans na karierę na wybiegach, ale nadawała się idealnie na fotomodelkę. Najpierw jednak trzeba była ją „stworzyć”. Nigel poprosił znajomego fryzjera, słynnego wówczas londyńskiego stylistę Leonarda z salonu Mayfair, żeby uczesał Twiggy. Leonard pracował nad jej fryzurą prawie 8 godzin. Stworzył krótką, chłopięcą fryzurkę, z przedziałkiem i odsłoniętymi uszami. Twiggy miała włosy krótsze niż John Lennon! Tak narodziła się chuda dziewczyna o wyglądzie elfa, w której zakochał się cały świat.
Twarz Roku 1966
Zaczęło się wszystko od jednego zdjęcia. Leonard zaprosił Twiggy na sesję zdjęć do Barry Lategana, fotografika londyńskiego „Daily Express”. Fryzjer umieścił zdjęcie uczesanej przez siebie Twiggy w witrynie swego salonu fryzjerskiego. Wkrótce potem „Daily Express” opublikował to zdjęcie i ogłosił Twiggy „Twarzą Roku 1966”.
Zaczęła się wielka kariera Twiggy jako fotomodelki. Najpierw podbiła Europę. Jej zdjęcia publikowały wszystkie magazyny o modzie i życiu: „Elle”, „Paris Match”, „Vogue”, „Harper's Bazaar”, „Look” i „Life” . Twiggy wspólnie z Daviesem, który przybrał artystyczny pseudonim De Villeneuve powołali firmę Twiggy Enterprises sprzedającą ubiory, sztuczne rzęsy, kosmetyki, lalki, plakaty, wszystko firmowane imieniem i twarzą modelki.
Biznes przynosił miliony funtów zysków. Topmodelka otwierała swoje sklepy w Nowym Jorku, Paryżu i Londynie. Już w 1967 roku Twiggy miała najwyższe dochody w Zjednoczonym Królestwie. Zarobiła więcej niż premier Wielkiej Brytanii i niż zespół The Beatles.
Twiggy była pierwszą modelką, której podobizna pojawiła się w Gabinecie Figur Madame Tussaud i pierwszą, która użyczyła firmie Mattel swego wizerunku dla stworzenia lalki Barbie.
Amerykański sen
W końcu o europejską ikonę mody upomniała się Ameryka. To tam były przecież prawdziwe pieniądze i wielka sława. W marcu 1967 roku Twiggy i Nigel wylądowali na lotnisku Kennedy'ego, gdzie supermodelkę przywitał tłum fanów. Po występie w popularnym programie talk-show „The Tonight Show with Johnny Carson” Twiggy musiała uciekać przed rzeszą fanów windą kuchenną!
Co tak zauroczyło Amerykanów w chudej Brytyjce? Właśnie jej odmienność. Wcześniej w USA królowały kobiety o ponętnych kształtach, jak choćby Marilyn Monroe. Twiggy na jej tle była smutną chłopczycą albo wystraszonym kociątkiem.
nowy ideał kobiety
Diana Vreeland opisała Twiggy w „Vogue” jako ideał współczesnej kobiety: „Ma najprostsze nogi na świecie, kolana jak małe brzoskwinie, malutkie, wąskie, giętkie stópki, okrągłe ramiona, piękne dłonie i szyję. Jest zarazem nowoczesna i romantyczna. Twiggy jest doskonała!”
Dziś uważa się, że to właśnie Twiggy wylansowała modę na anorektyczne modelki. Gdy była u szczytu sławy warzyła 40,5 kilograma i miała wymiary 79-56-81. Jednak sama nigdy nie musiała się odchudzać, szczupłość była jej wrodzoną cechą.
Faktem jest, że Twiggy zrewolucjonizowała świat mody. Dzięki niej podniosły sią stawki za pracę modelki. Jej honoraria były bowiem sześciokrotnie wyższe niż zarobki modelek lat 50.
więcej niż wieszak na ubranie
Fotomodelka szybko odnalazła się w Ameryce. W 1971 roku Twiggy poznała tam reżysera Kenna Russella, dla którego porzuciła karierę modelki. Russell zaproponował jej rolę Poly w filmie „The Boy Friend” (Chłopak) opartym na musicalu Sandy Wilsona. Twiggy musiała się dla roli nauczyć tańczyć i śpiewać. W ekspresowym tempie nadrobiła szkolne braki. Za tę rolę otrzymała w 1971 roku dwa Złote Globy, dla Najbardziej obiecującej aktorki i dla Najlepszej aktorki w musicalu.
Potem wystąpiła m.in. w: „Blues Brothers” (1980), „Club Paradise” (1986), „Little Match Girl” (1987). W 1988 roku Twiggy poślubiła swego obecnego męża, aktora, dziś też reżysera, Leigh Lawsona, z którym grała w filmie „Madame Sousatzka”.Nagrała kilka płyt. Napisała i wydała autobiografię „Twiggy In Black and White”. W ostatnich latach często gości w telewizji, także jako autorka własnych programów. Zagrała też w wielu sztukach teatralnych, krytyka często wysoko oceniała jej dokonania aktorskie.
Obecnie była topmodelka Twiggy nadal prowadzi własną firmę, sprzedaje m.in. kosmetyki. Jej spełnioną bizneswoman, bo jak sama mówi: „Nie można przez całe życie być tylko wieszakiem na ubrania”.
