Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach położone jest w gminie Zakliczyn niedaleko Krakowa. Architektura bryły wkomponowana jest w park szlachecki należący do Elżbiety i Krzysztofa Pendereckich. Niegdyś w posiadłości z końca XVIII wieku mieszkał m.in. Jacek Malczewski. Nowootwarta bryła pod Krakowem ma służyć kształceniu muzycznemu uzdolnionej młodzieży oraz ułatwieniu jej kariery np. poprzez organizację koncertów.
Architektura – nowoczesna bryła lutosławickiego centrum
Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach projektu architektów z krakowskiego studia DDJM to nowoczesna bryła, której budowa trwała zaledwie 16 miesięcy. Sercem architektury obiektu o powierzchni niecałych 10 tys. mkw., jest ogromna sala koncertowa, w której architekci zaplanowali miejsca dla 650 widzów. W sąsiedztwie sali koncertowej architekci zaprojektowali zespół dydaktyczny mieszczący wszystkie niezbędne funkcje charakterystyczne dla akademii muzycznych. Znalazły się tam sale ćwiczeń indywidualnych i zespołowych do muzyki i baletu, sala multimedialna, magazyny instrumentów, garderoby pomieszczenia wykładowe a także biblioteka. Mniejsza sala prób na 150 miesc siedzących może służyć za koncertową salę kameralną.
Architektura Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego – architekci wkomponowali bryłę w otoczenie
Koncepcja przestrzenna Centrum skomponowana jest z najbliższym otoczeniem jaki tworzą otwarty krajobraz i park. Materiały użyte do budowy - drewno i biały kamień - podkreślają nawiązanie do tradycji tego miejsca. Otwarte patio zaś umożliwia organizowanie koncertów na powietrzu. Z kolei baza noclegowa dla 120 osób sprawia, że centrum może także pełnić rolę kampusu z wyjazdowymi turnusami szkoleniowymi.
-
Szkoła marzeń? Gimnazjum w Zurychu
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2006
Szósta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE, organizowanego od 1995 roku więcej
