Nagroda Archiprix International/ Hunter Douglas Awards 2013 przyznawana jest za najlepszy dyplom architektoniczny na świecie, obroniony w ciągu ostatnich dwóch lat. Organizacja Archiprix zrzesza ponad 1500 uczelni architektonicznych z całego świata. Każda z nich zgłasza do konkursu swój dyplom. W tym roku wytypowanych zostało w sumie 296 prac. Po raz pierwszy nagroda powędrowała do polskiego architekta.
Architektura - po raz pierwszy nagrodzony Polak
Nagrodzony projekt Hugona Kowalskiego, powstał pod kierunkiem architekta Roberta Koniecznego. Praca została wytypowana do konkursu Archiprix International/ Hunter Douglas Awards 2013 i zdobyła nagrodę główną.
Zwycięski projekt Hugona Kowalskiego
Głównym źródłem inspiracji architekta Hugona Kowalskiego był artykuł prasowy „Bombaj likwiduje swój legendarny slums". Autor artykułu przedstawił sytuację największego slumsu w Bombaju, który władze postanowiły wystawić na sprzedaż, wysiedlając tym samym ponad milion osób, które znajdują tam także zatrudnienie. Proponowane przez władze lokale, które czerpią głównie z zachodniego budownictwa mieszkaniowego nie odpowiadają potrzebom tej niezwykłej społeczności. Mieszkańcy Dharavi nie chcą wyprowadzać się do budynków wysokościowych z klasycznym układem mieszkań, które oferuje im miasto.
Architektura przyjazna mieszkańcom i odpowiadająca na ich potrzeby.
Architekt Hugon Kowalski zaproponował inne rozwiązanie dla wysiedlanych mieszkańców. Postanowił zaprojektować strukturę tańszą w wykonaniu, w której ludzie ci mogliby się osiedlić. Architektura budynku ma ich w żaden sposób nie krępować i pozwalać na dowolne kształtowanie i zmienianie przestrzeni. Mają być architektami, dostosowującymi przestań do własnych potrzeb.
Projekt Hugona Kowalskiego ważna lokalizacja
Kolejnym ważną kwestią była lokalizacja. Przede wszystkim musiała zapewnić mieszkańcom prowadzenie zakładów gospodarczych. Ze względu na to, że większość z tym zakładów związana jest z recyklingiem autor projektu zdecydował się umieścić proponowany budynek w pobliżu wysypiska śmieci Derona. To z tego oddalonego o 7,5 km od Dharavi wysypiska codziennie tysiące jego mieszkańców przenoszą do slumsu ok. 6 tys. ton śmieci dziennie. Wymiary budynku powstały dzięki analizie zabudowy otaczającej wysypisko. Urbanistyka tego regionu jest oparta na siatce urbanistycznej o wymiarze 70x70 m. Projektant zdecydował się na budynek o wymiarach wielokrotności kwartału 70x210 plus ulice otaczające te kwartały co daje wymiar w sumie 84x220.5 Wysokość budynku została podporządkowana najwyższemu budynkowi mieszkalnemu w tym regionie i wynosi 50 m.
Architektura pełna nowoczesnych rozwiązań
Architektura bryły budynku została przecięta dwoma korytarzami- poprzecznym i podłużnym. Korytarz podłużny dzieli architekturę bryły budynku na dwie części - część mieszkalną od południa i recyklingową od północy. By uchronić część mieszkalną od nieprzyjemnych zapachów, dochodzących z części recyklingowej architekt Hugon Kowalski zaprojektował korytarze w taki sposób, by zapewniały cyrkulacje powietrza. Cała bryła budynku została podniesiona by stworzyć otwarty parter. Ostatnim elementem, nad którym pracował architekt jest dodanie podwójnej elewacji z siatki stalowej od strony północy, która zapobiega nawiewaniu śmieci z wysypiska.
Wielofunkcyjna architektura. Projekt Hugona Kowalskiego
Budynek nie spełnia żadnej określonej funkcji - zgodnie z zamierzeniem pomysłodawcy projektu funkcja ta ma zależeć od ludzi, którzy będą tam zamieszkać. Obiekt podzielony jest na jednostki o wymiarach 7 x 3,5 m podobnie jak parking wielopoziomowy. Wydzielonych zostało 5820 jednostek, których mieszkańcy samodzielnie zdecydują o użytych materiałach i sami rozmieszczą funkcję. Projekt zakłada również możliwość zagospodarowania jednostek dwukondygnacyjnych. Jedynym elementem w budynku, który posiada już jasno narzuconą funkcję jest część recyklingowa budynku, która została zlokalizowana od strony wysypiska. Parter pozostał niezabudowany. Służy głównie do dostarczania śmieci do części recyklingowej z wysypiska. Kondygnacja minus jeden jest kondygnacją techniczną, gdzie znajdują się technologie odzyskiwania biogazu z odpadów i fekaliów, co może stać się także kolejnym źródłem dochodów dla mieszkańców.
Projekt architektury dostosowany do mieszkańców
Komunikacja odbywa się ulicami, po obwodzie budynku. Ulice ze względu na to, że pełnią nie tylko funkcje transportowe ale są także miejscem spotkań i prowadzenia handlu są bardzo szerokie (7m). Pomiędzy jednostkami mieszkalnymi znajdują się mniejsze ulice o szerokości 1,5m. Architekt Hugon Kowalski nie zdecydował się w swoim projekcie na wykorzystanie współczesnych technologii, m.in. wind. Uwzględnił bowiem specyficzne cechy tej społeczności, która nie ma nawyku dbania o dobro publiczne. W przypadku jakiejkolwiek awarii windy nie zostałyby naprawione.
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2006
Szósta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE, organizowanego od 1995 roku więcej
-
W subiektywie - Światowa fotografia architektury: Maurizio Marcato
