Nietypowe rozwiązanie urbanistyczne, na które postawili projektanci Dror, ma tak naprawdę dużo wspólnego z tradycyjnym projektowaniem. Projektując HavvAda Island zachowano zasadę wyznaczania przestrzeni prywatnych, półprywatnych i publicznych. Jednak postawiono na harmonię i ekologię. Miasto przyszłości ma być zintegrowaną społecznością świadomą swojego otoczenia i jednocześnie dbającą o jego wygląd.
Miasto przyszłości w zielonych kopułach
HavvAda Island to 6 wzgórz, o kształcie kopuł różnej wysokości – od 230 do 400 metrów. Każda z kopuł wykonana została z lekkiej siatki konstrukcyjnej. Co więcej siatka ta, tworzy kształt urbanistyczny i komunikacyjny całej wyspy. Każde z zaprojektowanych wzgórz posiada własny system energetyczny, który jest w pełni ekologiczny. Energie pozyskuje się głównie z wiatru oraz słońca. Wykorzystywana jest także woda deszczowa. Zielone zbocza wzgórz zapewniają przyrost wydajności ogrzewania i chłodzenia. Dodatkowo strome zbocza mogą działać również jako naturalny system wentylacji. Na wyspie wykorzystano praktycznie wszystkie, najbardziej znane proekologiczne rozwiązania stosowane w budownictwie. Wnętrza mieszkań są idealnie doświetlone przez niemal całkowite przeszklenie elewacji znajdującej się od wewnątrz wyspy. Projekt HavvAda ma stać się przykładem dla innych projektantów, jak tworzyć pozytywny model siatki miejskiej, który generuje więcej energii niż zużywa.
>> Zobacz akademickie bryły przyszłości!
Rozwiązania urbanistyczne i komunikacyjne na wyspie
Projekt HavvAda Island nadaje nowe normy wymiarowości miejskiej, proponuje nowe rozwiązania sieciowe, jednocześnie pamiętając o integracji z tradycyjną organizacją urbanistyki. Ten niekonwencjonalny pomysł urbanistyczny wykorzystuje przede wszystkim znany od starożytności kształt koła. Wzgórza oparte zostały na rzucie koła, podobnie jak znajdująca się w samym centrum wyspy dolina. Centrum wyspy ma być miejscem spotkań i integracji mieszkańców. Budynki są połączone ze sobą komunikacją biegnąca po obwodzie każdego ze wzgórz.
W projekcie widoczne jest równomierne rozmieszczenie wzgórz. Udało się uzyskać jednakową odległość między centrum wyspy i centrum każdego wzgórza. Komunikacje oparto na szybkim transporcie linowym i chodnikach umożliwiającym bezpośredni dostęp z jednego wzgórza do kolejnego lub do centrum wyspy.
Poza głównym centrum znajdującym się w sercu wyspy, każde wzgórze posiada swoje centrum aktywności, do którego dostęp zapewnia kolejka linowa. Do tych centr zalicza się: centrum edukacji i sztuki, centrum rozrywki, centrum zdrowia i sportu, centrum biznesowe.
Polskie miasta przyszłości?
Na tak zaawansowane projekty polskich miast przyszłości musimy jeszcze poczekać. Patrząc na temat bardziej realnie, miastem takim, a raczej dzielnicą, miało być Miasteczko Wilanów. Jednak obecna „sypialnia” nie ma nic wspólnego z przemyślanym projektem urbanistycznym. W tym przypadku liczyła się zasada: jak najwięcej mieszkań, na jak najmniejszej powierzchni. Ratowanie się organizacją usług na parterach, na których tych usług nie planowano, rodzi pytanie, czy polskie rozwiązania urbanistyczne zaczną kiedyś na pierwszym planie stawiać dobro mieszkańców, przed zyskami z inwestycji?
>> Oto idealne miasto przyszłości w Indiach!
Honor polskich rozwiązań urbanistycznych ratuje 19 Dzielnica zlokalizowana na warszawskiej Woli. Otwarte osiedle, o wysokim standardzie, z dobrze rozwiązana siatką komunikacyjną. Widoczny jest tu podział na przestrzenie prywatne i publiczne. Organizacja usług poprzedzona była dokładną analizą otoczenia, a komunikacja nie łamie przyjętych przed laty w Warszawie założeń.
Swoimi ekologicznymi rozwiązaniami HavvAda Island przypomina miasta – ogrody Hawarda. Jednak z drugiej strony miesza życie prywatne ze społecznym, a nawet z pracą i edukacją. Warto jednak zaznaczyć, że projektanci stworzyli projekt ekologiczny, przemyślany i dla ludzi. Jedyne pytanie jakie na razie pozostaje bez odpowiedzi, czy takie rozwiązanie kiedykolwiek powstanie w rzeczywistości?
-
Miasto power flower – Auroville. Czyli idealne miasto przyszłości w Indiach
Na południu Indii powstało prawie pół wieku temu idealne miasto – Auroville. Eksperymentalna jest tu nie tylko forma budynków, układ zabudowy, ale cała struktura społeczna. Nic dziwnego – miasto powstało wczasach power flower, a jego inicjatorzy oddawali się jodze i duchowym poszukiwaniom więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
- ARCHITEKTURA: Miasto power flower – Auroville. Czyli idealne miasto przyszłości w Indiach
- ARCHITEKTURA: ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
- ARCHITEKTURA: Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
- ARCHITEKTURA: ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
- ARCHITEKTURA: PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
