Balthasar Burkhard
Urodził się w 1944 roku, w Bernie. W 1964 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Bernie, gdzie do dziś mieszka i pracuje. W latach 1976-1978 gościnnie wykładał fotografię na uniwersytecie w Chicago. Artysta zdobył uznanie już w latach 70. zajmując się szczegółowymi studiami nad aktem i fotografią krajobrazów miejskich i naturalnych.
W 1997 roku rozpoczął trwającą do dziś pracę nad cyklem lotniczych czarno-białych zdjęć, często łączonych w dyptyki i tryptyki, przedstawiających megamiasta takie jak Tokio, Meksyk czy Chicago, często zestawiane z ujęciami nietkniętych pejzaży: wydm, lodowców, pustyń. Robione zazwyczaj z dużej wysokości, bogate w szczegóły ujęcia nie przypominają jednak kartograficznej dokumentacji. Widoczne na nich zurbanizowane przestrzenie, niepozbawione romantycznego rysu, zdają się tracić ostrość i rozpływać w kierunku horyzontu. Oglądający często mają trudności w określeniu ich skali z powodu braku wyrazistych punktów odniesienia. W przeciwieństwie do wielu współczesnych fotografów Burkhard unika jakiejkolwiek manipulacji przy wywoływaniu zdjęć – robi to własnoręcznie, bez użycia technologii komputerowych.
Fotografie artysty znajdują się między innymi w stałych kolekcjach Centre Pompidou, Musée National d’Art Moderne i Fondation Cartier pour l’art contemporain w Paryżu oraz Kunstmuseum w Bernie czy Kunsthaus w Zurychu. Jego prace były ostatnio prezentowane na wystawie Standpunkt 1 w Kirchner Museum w Davos (2003), w ramach dwóch indywidualnych wystaw w Kunstmuseum w Bernie i Galerii Fruitmarket w Edynburgu (2004) i podczas prezentacji Two mountains (wraz z Naoyem Hatekayamą) w Tokyo Art Museum (2006).
-
Mistrzowie fotografii architektury: Vera Lutter
Vera Lutter jest znana ze swych monumentalnych, czarnobiałych fotografii przestrzeni miejskich. Jej zdjęcia to negatywy, powstające w przekształconych w camera obscura pomieszczeniach. Odrealnione obrazy miast, tworzone przez artystkę, są rozpoznawalne na całym świecie więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2000
Celem konkursu jest promocja najlepszej architektury miejskiej, zrealizowanej w okresie Trzeciej Rzeczypospolitej oraz pobudzenie wrażliwości społecznej na kształt naszego otoczenia. więcej
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
