Lokalizacja
Nowe muzeum firmy Porsche zlokalizowano w miejscu ważnym dla historii niemieckiego przemysłu motoryzacyjnego, bo to tu właśnie przeniesiono w 1938 roku firmowe biuro projektowe z centrum Stuttgartu. Na dynamiczną formę budynku wpływ miała nie tylko charakterystyka produktów Porsche, lecz również układ arterii komunikacyjnych rozciągających się wzdłuż boków działki i przecinających na Porscheplatz, przed frontem obiektu.
Koncepcja architektoniczna
Budynek ukształtowano jako monolityczną, dynamiczną bryłę, wyraźnie odciętą od pofalowanej powierzchni dziedzińca wejściowego. Od frontu przeszklona elewacja nadwieszonej części wystawienniczej umożliwia wgląd do holu części wystawowej i jednocześnie odsłania fragment stalowej konstrukcji. Do muzeum wchodzi się niejako od spodu, po lekko opadającej rampie, flankowanej ścianami sklepu i restauracji, zwężającej się stopniowo ku foyer. Otwiera się ono na recepcję z kafeterią i warsztatem samochodowym w tle, a jednocześnie z jego centrum dynamicznie wystrzeliwuje jedyny bieg schodów, którymi można dostać się do ogromnej hali wystawowej. Wejście główne okazuje się dolnym punktem przestrzennej spirali, która stanowi szkielet organizujący przestrzeń całego budynku.
Konstrukcja
Przestrzenny układ stalowych kratownic, stanowiący szkielet unoszącej się ponad ziemią bryły muzeum, ma długość około 160 m i przeciętną szerokość 70 m, a waży prawie 35 000 t. Stropy wykonano jako kompozytowe (stalowo-betonowe), a całość oparto na wylewanej na miejscu konstrukcji żelbetowej: trzech pylonach (mieszczących piony komunikacyjne i sanitarne) opartych na żelbetowej części podziemnej. Pylony oddalone są od siebie średnio o 60 m, a nacisk, jaki przejmują od spoczywającej na nich konstrukcji stalowej, mierzony w ich narożnikach, wynosi około 34000 MN. Przy ich budowie użyto elementów żelbetowych sprężanych i z betonu samozagęszczalnego. Projekt statyczny i wymiarowanie tej skomplikowanej konstrukcji (projektowanie wspomagano cyfrowym modelem parametrycznym), uwzględniające nietypową geometrię i kompozycję części budynku, wymagały największej precyzji inżynierskiej i stanowiły kluczowy element planowania i realizacji całej inwestycji. Dużo uwagi poświęcono też ciągłej koordynacji projektowanych instalacji technicznych, tak żeby ich przebieg był ściśle zintegrowany z dynamiczną geometrią konstrukcji.
- 1
- 2

-
Utworzone w 1971 roku Muzeum Oceanograficzne i Akwarium Morskie Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni było pierwszą w kraju placówką, gdzie zwiedzający mogli podglądać morską florę i faunę. Sam obiekt muzeum to ciekawy, modernistyczny gmach z międzywojnia ze szklaną rotundą z czasów powojennych więcej
-
Budowane w okresie gierkowskim domy-kostki to dziś niedoceniany element pejzażu polskich miast. Kubiczne bryły, ściany pokryte tłuczonym talerzami, czy dach kopertowy – to dizajn, który zainspirował biuro architektoniczne group-arch. Architekci kupili właśnie taką kostkę we Wrocławiu i ją mocno podrasowali. I tak dom-kostka przemienił się w willę-pracownię więcej
-
Dwa betonowe szyby klatek schodowych dadzą podparcie stalowej konstrukcji nadwieszonej 13 metrów nad ziemią. Tam powstanie główna przestrzeń muzeum. - Prace przypominać będą nieco budowę mostu - oceniają projektanci gmachu Muzeum Kantora nad Wisłą. Muzeum ma być gotowe w przyszłym roku więcej
-
Czeski architekt i artysta Jiří Kroha nie stał się liderem żadnego z kierunków; konsekwentnie, na uboczu, dokonywał „cichych rewolucji” – najczęściej ignorowanych przez współczesnych mu ludzi sztuki. Dziś jego dorobek przypomina wrocławskie Muzeum Architektury więcej

- ARCHITEKTURA: 40 lat temu otwarto pierwsze w Polsce muzeum oceanograficzne
- ARCHITEKTURA: Kostka polska 2.0 - pracownia architektoniczna we Wrocławiu
- ARCHITEKTURA: Gazeta.pl Kraków: Nowe muzeum Kantora jak most nad Wisłą
- FORUM: Ciche rewolucje Jiříego Krohy
- ARCHITEKTURA: Adaptacja silosu na mieszkanie