Architektura
ARCHITEKTURA

Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago

  • Komentarze

Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago

Dach budynku w trakcie montowania elementów

Fot: Charles Young/RPBW
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago
  • Nowe skrzydło Instytutu Sztuki w Chicago

Modern Wing autorstwa Renzo Piano – laureata nagrody Pritzkera 1998  – to zakrojona na szeroką skalę rozbudowa chicagowskiej instytucji kulturalnej działającej od lat 40. ubiegłego stulecia. Nowy pawilon stał się drugim co do wielkości obiektem muzealnym w Stanach Zjednoczonych

Modern Wing to zakrojona na szeroką skalę rozbudowa Instytutu Sztuki w Chicago (Art Institute of Chicago), instytucji kulturalnej działającej od lat 40. ubiegłego stulecia. Po rozbudowie AIC stał się drugim co do wielkości obiektem muzealnym w Stanach Zjednoczonych. Nowy pawilon mieści kolekcje współczesnej sztuki europejskiej, a jednocześnie dopełnia strukturę przestrzenną i ofertę kulturalną kampusu AIC. Rozbudowa została wprowadzona w taki sposób, by wszystkie ogólnodostępne elementy obiektu – takie jak ogród, dziedziniec, funkcje edukacyjne – były czynnie powiązane z miastem.

Założenia projektowe

Kompozycyjną bazę budynku pokryto okładziną z płyt piaskowca, takich samych jak na istniejącej historycznej siedzibie AIC. Taki zabieg sprawia wrażenie, że budynek stoi tu od wielu lat. Na kamiennej płycie oparto lekką w wyrazie – lecz jednocześnie solidną – stalowo-szklaną konstrukcję budynku. Na dachu zaprojektowano taras, w posadzce którego zamontowano system podgrzewania zapobiegający zaleganiu śniegu, co pozwala na użytkowanie przez cały rok.

„Latający dywan”

Nowy pawilon przekryto niezależnym zadaszeniem rozpraszającym światło i tworzącym idealne warunki oświetleniowe dla oglądania wystawianych dzieł sztuki. Zadaszenie tworzy stalowy ruszt podpierający konstrukcję z aluminiowych belek, na których oparto prefabrykowane kasety złożone z aluminiowych kształtowników ekstrudowanych. Wpuszczają one północne światło pod spód przekrycia, jednocześnie blokując dopływ intensywnego światła południowego do wnętrza sal wystawowych. Światło przesączające się przez zadaszenie wpada do galerii wystawienniczych przez świetliki dachowe. Ruszt oparty jest na stalowych kolumnach o przekroju rurowym i średnicy około 35 cm, wspierających się na konstrukcji żelbetowej budynku.

Podwójna ściana kurtynowa

Jednym z głównych zamierzeń projektowych było uzyskanie wrażenia lekkości konstrukcji nowego pawilonu. Przeszklone podwójne elewacje – północną i południową wykonano w konstrukcji z profili aluminiowych wzmacnianych rdzeniami stalowymi. Elewacje te zamiast opierać, podwieszono do konstrukcji żelbetowej, ponieważ konstrukcja metalowa może być cieńsza, gdy jest rozciągana. Wieszano na nich zestawy szklane o wymiarach około 580/70 cm ze szkła laminowanego, pokrytego filtrem UV i filmem zapewniającym retencję barw. Ze względu na nietypowe wymiary, niedostępne na miejscu, szyby wykonywano w Europie. W celu wizualnego „odchudzenia” konstrukcji żelbetowej połączono w niej elementy wykonywane in-situ z prefabrykowanymi teownikami, uzyskując rozpiętości stropów dochodzące do 16,5 m.

Instalacje

Wizualną lekkość stropów dodatkowo wzmocniono unikając prowadzenia instalacji technicznych pod sufitami. Instalacje klimatyzacyjno-wentylacyjne rozprowadzono wewnątrz podwójnych ścian rozdzielających budynek na sekcje – powietrze jest nawiewane poprzez rozciągające się wzdłuż stropów szczeliny w ścianach, a jedynymi urządzeniami widocznymi na sufitach są tryskacze i detektory dymu.

Naturalne oświetlenie

Ważnym założeniem projektowym była również kontrola oświetlenia naturalnego – szczególnie w odniesieniu do sal wystawowych i przestrzeni wspólnych. Wykorzystanie naturalnych warunków oświetlenia było o tyle łatwe do realizacji, że Chicago jest położone na regularnej siatce ulic o kierunku północ-południe i wschód-zachód, co umożliwia wykorzystanie pełnego cyklu słonecznego w oświetleniu budynku. Istotnym elementem kształtującym wewnętrzne środowisko budynku są również przeszklone, podwójne elewacje, które – zapewniając widok na Millennium Park – chronią wnętrze przed nadmiernym nagrzewaniem i wychładzaniem, a także przed hałasem. Wykorzystanie energii światła dziennego pozwoliło projektantom zmniejszyć zapotrzebowanie na energię o 50 % w stosunku do istniejącego obiektu AIC.

Nowe skrzydło Instytutu Sztuki

Lokalizacja: Chicago, USA

Autorzy: Renzo Piano Building Workshop, Paryż, Francja

Współpraca: InterActive Design Inc.

Konstrukcja: Ove Arup & Partners, Londyn

Architektura krajobrazu: Gustafson Guthrie Nicol Ltd., Seattle, Waszyngton

Inwestor: The Art Institute in Chicago

Generalny wykonawca: Turner Construction, Chicago, Illinois

Powierzchnia całkowita: 24 526 m2

Projekt: 1999-2009

Realizacja: 2009

Koszt inwestycji: 294 000 000 USD

 

przeczytaj rowniez
Źródło: „A-m” 8/2009
Autor: Maciej Lewandowski na podstawie materiałów od biura Renzo Piano Building Workshop i Arup
Zdjęcia: Shunji Ishida/RPBW, Dave Jordano/The Art Institute of Chicago, Charles Young/RPBW, Campbell/The Art Institute of Chicago, Nic Lehoux/RPBW
Data publikacji: 6.06.2011 15:34
do góry
uaktualnij licznik
Miesięcznik architektura
W numerze 04/2017:
  • Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
  • Aparthotel Lwowska 1 w Krakowie
  • Węzeł przesiadkowy w Solcu Kujawskim
  • Apartamenty LEA 251 w Krakowie
  • więcej
tagi
81.waw.pl apartament apartamentowiec aranżacja wnętrz aranżacje wnętrz architekci architekt architektura architektura Grecji architektura krajobrazu architektura polska architektura sakralna architektura Warszawy architektura wnętrz architektura wnętrza architektura Wrocławia architektura współczesna beton beton architektoniczny biuro biuro architektoniczne biurowiec BoConcept bryła centrum handlowe co zobaczyć Comitor dach dekoracje design dizajn dom dom jednorodzinny drapacz chmur drewno ekologia Euro 2012 film gotyk historia architektury hotel ikea ikona architektury komiks konkurs konkurs architektoniczny kościół Kraków kuchnia lampa loft Londyn małe mieszkanie MAŁY DOM meble Mies van der Rohe minimalizm moda modernizacja modernizm muzeum Muzeum Sztuki Nowoczesnej Newmor Nizio Design International nowoczesna architektura nowoczesne wnętrza nowoczesne wnętrze nowoczesny dom NOWY PROJEKT ZAHA HADID ogród okno ornament pawilon polski design pracownia architektoniczna projekt projekty projekty zahy hadid przestrzeń miejska przestrzeń publiczna recykling rewitalizacja sarp Serwis o architekturze stararchitekt starożytna Grecja Studio Forma 96 STYL NOWOCZESNY styl skandynawski sztuka sztuka współczesna świątynia Tremend trendy urbanistyka wakacje 2013 Warszawa wieżowce Wieżowce Warszawa wieżowiec wnętrza Wrocław współczesna architektura współczesny design wystawa wzornictwo Zaha Hadid ZAHA HADID projekty zrównoważony rozwój życie w architekturze
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.