Dynamiczna bryła kładki. Inżynieria czy architektura współczesna?
Koncepcja kładki jest prosta a jednocześnie spektakularna. Szeroki na 3 metry most podparty jest przegubowo od strony północnej. Porusza się on dzięki podnośnikom hydraulicznym.
Pięć belek ze stali nierdzewnej tworzących most – kładkę otwiera się - jedna po drugiej. Tworzy to przeciwwagę do mechanizmu, który podtrzymuje i „spina” wszystkie części mostu. Podobnie działa mechanizm japońskiego wachlarza. W wypadku wachlarza system jest jednak zlokalizowany na środku konstrukcji a jego pionowe części „rozjeżdżają się”symetrycznie - w dwie strony. W moście projektu pracowni Knight Architects mechanizm jest wyłącznie prawostronny. Dzięki wspomnianej przeciwwadze most potrzebuje mniej energii do przemieszczenia się struktury.
Waga poszczególnych belek waha się od 6 do 7 ton. Pierwsza część struktury zmienia swój kąt o 70 stopni, a kolejne różnią się od siebie o kilkanaście/kilkadziesiąt stopni. Ostatnia belka ustawia się tak, aby nad wodą powstał 2,5 metrowy „prześwit”, który pozwoli na przepływanie tamtędy niewielkich łodzi.
Konstrukcja została doceniona przez jury konkursowe za wysoką jakość niespotykanej dotąd formy, która uatrakcyjnia krajobraz. Podkreslono także obecność punktów widokowych, które tworzą się wraz z podniesieniem wysokości gruntu. Kinetyczna rzeźba doskonale prezentuje się w otoczeniu kanału i pobliskich budynków architektury współczesnej.
Milena Glinojecka
