Usytuowanie
Stadion znajduje się w centrum kompleksu olimpijskiego, w północnej części Pekinu. Ulokowano go w południowej części terenów olimpijskich „Olympic Green” i zajmuje przestrzeń o powierzchni 204 278 m2. Najważniejszym założeniem było zbudowanie kompleksu, który ma funkcjonować nie tylko w trakcie olimpiady, ale także po niej, poprzez organizowanie życia publicznego wokół stadionu i stworzenie atrakcyjnej przestrzeni, która przyciągnie mieszkańców do tej części miasta. W przyszłości będą tu mieć miejsce imprezy sportowe, koncerty rockowe itp. Park, który powstał wokół stadionu, ma zachęcać ludzi do odpoczynku i wspólnego spędzania w nim czasu także na co dzień.
Funkcja
Pomiędzy elementami konstrukcji, w przestrzeni wokół stadionu powstały restauracje, bary, hotele, sklepy. Dostęp do nich umożliwiają przecinające się pochylnie i schody. Stadion ma 7 kondygnacji. Okalająca trybuny przestrzeń jest jednocześnie fasadą, konstrukcją, dekoracją i przestrzenią publiczną. To łącznik pomiędzy miastem na zewnątrz i wnętrzem stadionu, ale jednocześnie część autonomiczna urbanistycznie.
Idea ptasiego gniazda
Ten charakterystyczny, widoczny od zewnątrz rysunek konstrukcji był inspirowany przypadkowością natury. Ptasie gniazdo to popularny sposób określenia na jej opisanie. Pierwotna inspiracja pochodzi jednak od wzoru popękanej chińskiej porcelany, którą często można spotkać na targowiskach w Pekinie.
Zanim obiekt zaczęto budować, Chińczycy nadali mu nazwę ptasie gniazdo, traktując go w ten sposób jako coś swojego. Harmonijnie wygięty kształt dachu był inspirowany chińską filozofią równowagi i harmonii Yin i Yang.
-
Na granicy możliwości – wieżowiec Taipei 101
Wieżowiec Taipei 101 w mieście Tajpej, stolicy Tajwanu. Mający 508 metrów gigant jest dzisiaj najwyższym budynkiem na świecie. Jego projektantom przyszło się zmierzyć z problemami trudnych warunków posadowienia (jakość gruntu określono jako niezadowalającą), silnych wiatrów (tajfuny występują tu kilka razy w roku) i trzęsień ziemi (działka jest położona około 200 metrów od linii uskoku tektonicznego). Budynek należało wyposażyć w specjalny system tłumienia drgań i kołysania, by zapewnić możliwie jak największy komfort dziesięciu tysiącom jego użytkowników. Jednocześnie do poruszania się między wszystkimi 101 kondygnacjami przeznaczono 61 wind, z czego dwie, zapewniające dojazd na najwyżej położone piętra osiągają rekordowe szybkości, potwierdzone wpisem do Księgi Rekordów Guinessa. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2002
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
PROJEKT ZAHY HADID: Na granicy możliwości Centrum Nauki phaeno
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
ŻYCIE W ARCHITEKTURZE 2004
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
