Z inicjatywy Białostockiego magistratu został zorganizowany konkurs na projekt bryły hali widowiskowo-sportowej w Białymstoku. Komisja najlepszym projektem architektonicznym ogłosiła pracę architektów ze Studia Architektonicznego Wojciecha Gęsiaka z Radomia.
Trójkąt motywem przewodnim bryły
Bryła hali powstała na planie trójkąta o ściętych narożnikach, wpisanego w okrąg. Budynek przykryty został półkolistą kopułą ozdobioną trójkątnymi świetlikami. Również inne elementy architektury takie jak: balustrady schodów czy kolumny wspierające dach mają w sobie zawierać motyw trójkąta.
Architektura hali w liczbach
Planowana powierzchnia obiektu będzie wynosiła prawie 9 tys. mkw. Bryła hali będzie w stanie pomieścić ponad 5 tys. osób. Koszt tego przedsięwzięcia wyceniony został na 100 mln zł.
Realizacja projektu
W projekcie architektonicznym, konstrukcja hali miała być wykonana z żelbetu, jednak ze względu na możliwość występowania wstrząsów sejsmicznych w tym rejonie zostanie ona zastąpiona konstrukcją stalową. Budowa bryły hali ruszy najwcześniej w 2014 roku i może potrwać około 2 lat. Prezydent miasta Białegostoku Tadeusz Truskolaski postanowił poczekać z rozpoczęciem budowy bryły, do czasu kiedy pojawią się nowe perspektywy finansowania unijnego, by skorzystać ze środków Unijnych.

-
Nowoczesna szkoła. Jak powinna wyglądać szkoła idealna? Zaprojektowany przez Christiana Kereza budynek gimnazjum w zuryskiej dzielnicy Leutschenbach, dzięki zastosowaniu stalowych kratownic i całkowicie przeszklonych fasad, wydaje się unosić w powietrzu. Czy tak wygląda szkoła maprzeń? więcej
-
Czwarta edycja konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE. Finał odbył się w siedzibie SARP-u w Warszawie, 10 stycznia więcej
-
Centrum Nauki phaeno w Wolfsburgu, realizacja pracowni Zahy Hadid, odbiega od wszelkich konwencji kształtowania formy i dyspozycji funkcjonalnej budynku. Phaeno odrywa się od ziemi. Jego miękka, opływowa bryła, o wielkopowierzchniowych pochyłych ścianach, stojąc na dziesięciu żelbetowych „nogach”, pozwala przestrzeni miasta swobodnie przelewać się pod spodem i wokół budynku. Wielka żelbetowo-stalowa skorupa mieszcząca powierzchnię ekspozycyjną zamyka w sobie jednoprzestrzenne wnętrze urozmaicone zmiennym przebiegiem sufitu, podłóg i ścian, które tworzą wrażenie zagadkowego, niemalże księżycowego krajobrazu. Realizacja tych wizji nie byłaby możliwa bez nowoczesnych technologii budowlanych – a szczególnie bez betonu samozagęszczającego i jego specyficznych właściwości – ani bez ścisłej współpracy inżynierów i architektów. więcej
-
Piąta edycja, organizowanego przez miesięcznik "Architektura Murator", konkursu ŻYCIE W ARCHITEKTURZE więcej
