Eko-Park to luksusowe osiedle czy raczej zespół kolonii mieszkaniowych położony blisko centrum, w pobliżu Pola Mokotowskiego (ulica Rostafińskich/Chodkiewicza) – jednego z największych terenów rekreacyjnych Warszawy. (Z)budowany jest na blisko 19 hektarach. Kolejne kwartały realizowane są od 2000 roku według projektów znanych biur (APA Kuryłowicz, DDJM, Bulanda i Mucha Architekci, KAPS Architekci, Grupa 5), zgodnie z planem urbanistycznym Stefana Kuryłowicza. W jego biurze powstał także projekt pierwszego zespołu mieszkaniowego, nagrodzonego w konkursie Życie w Architekturze jako Najlepszy budynek Warszawy lat 2002-2003. Przy głównej alei osiedla – wysadzanej topolami ulicy Biały Kamień – stoją nie należące do tego założenia, ale kompozycyjnie z nim powiązane budynki mieszkalne autorstwa pracowni JEMS Architekci, o wyrafinowanej, neomodernistycznej formie.
Na tle osiedli wzniesionych w ostatnich kilkunastu latach Eko-Park wyróżnia się jakością architektury i przestrzeni wspólnych. W części sąsiadującej z Polem Mokotowskim znajduje się niska zabudowa – otoczone ogrodami wielorodzinne domy. Ich formy nawiązują do niektórych osiedli z lat 20. i 60. (głównie holenderskich, szwedzkich), ale bez przesadnych neoawangardowych stylizacji.
W głębi osiedla budynki tracą kameralny i ekskluzywny charakter, przemieniając się w ponaddziesięciopiętrowe bloki o zróżnicowanej architekturze.
Mieszkańcy Eko-Parku nie podzielą raczej losu „zamarinowanych” w gated communities (zob. „A-m” 2/08). Jego teren jest otwarty, a między domami zaprojektowano liczne przestrzenie, które mają wzmacniać relacje sąsiedzkie i generować poczucie wspólnoty.