Na przełomie lat 20. i 30. XX wieku europejskie środowisko architektów awangardowych zorganizowało kilka wystaw wzorcowego, prototypowego budownictwa mieszkaniowego, między innymi Weissenhof w Stuttgarcie (1927), Nový Dum w Brnie (1928) i BABA w Pradze (1932). Jedną z nich była też wrocławska WuWA (Wohnung und Werkraum Ausstellung – Wystawa Mieszkanie i Miejsce Pracy), zrealizowana w 1929 roku przez kilkunastu architektów, członków wrocławskiego Werkbundu. W ramach tego projektu zbudowano niewielkie osiedle, czy raczej zespół funkcjonalistycznych domów otoczonych terenami rekreacyjnymi (między dzisiejszymi ulicami Wróblewskiego, Tramwajową, Dembowskiego, Zielonego Dębu i Kopernika). W Parku Szczytnickim (str. 56) pokazano nowe urządzenia i materiały budowlane oraz wyposażenie mieszkań i biur.
Do najciekawszych realizacji częściowo zachowanego założenia, oprócz hotelu Hansa Scharouna (str. 46) , zaliczyć można wielorodzinny galeriowiec Alberta Kemptera i Paula Heima (fot. 1) oraz dom Adolfa Radinga (fot. 2).
W tym ostatnim – znacznie przebudowanym – mieści się dziś akademik Uniwersytetu Wrocławskiego, popularnie nazywany Pancernikiem.