Swobodniejszy oddech na czeskiej scenie architektonicznej dał się zauważyć dopiero w połowie lat dziewięćdziesiątych, po długim okresie duszenia się za żelazną kurtyną. Starsze, aktywne jeszcze pokolenie architektów, często związane z dawnym podziemiem kulturalnym lub powracające z emigracji, musiało na nowo wprowadzić standardy edukacji architektonicznej, wykonawstwa i przepisów prawnych. Dopiero wówczas można było zorganizować pierwsze konkursy architektoniczne. Najmłodsze pokolenie architektów, reprezentowane przez Petra Hájeka, Tomáša Hradečnego i Jana Šépkę, wykorzystało nową sytuację i bliski kontakt z dobrymi wykładowcami-architektami.
Pierwszy znaczący konkurs architektoniczny wygrali, gdy byli jeszcze studentami – dotyczył rewaloryzacji Górnego Rynku w Ołomuńcu (1995-2001), a wkrótce potem następny na projekt rewaloryzacji placu św. Jerzego na praskich Hradczanach (1997-2002). W obu wypadkach zastosowali koncepcję reprezentacyjnego salonu z historyczną posadzką, tworzącą kamienny kolaż i noszącą ślady wszystkich poprzednich okresów historycznych, na którą nałożono architektoniczną siatkę nowych obiektów uzupełnioną indywidualnie projektowanymi elementami małej architektury. Dostosowane do kontekstu, indywidualnie projektowane detale i skłonność do eksperymentowania stały się wizytówką architektów.
Pierwsze sukcesy dały impuls do założenia pracowni architektonicznej w 1998 roku. Status czołowego czeskiego biura potwierdził wygrany konkurs na rewaloryzację Muzeum Archidiecezjalnego w Ołomuńcu (1998-2006). Projekt oparty został na idei podróży architektonicznej przez historię, z uwypukleniem poszczególnych eksponatów w ich kontekście, ale przy zachowaniu ścisłego rozdziału oryginalnej budowli i wbudowanej nowej konstrukcji drogi-dywanu dla zwiedzających.
Z kolei niewielka prywatna willa w Berouniu (2001-2004) pokazuje, jak architekci radzą sobie w przypadku braku kontekstu historycznego; dom zbudowany jest na prostej i bardzo abstrakcyjnej kartezjańskiej trójwymiarowej siatce pomieszczeń/funkcji.
Niedawno pracownia HŠH zyskała międzynarodowe uznanie w konkursie na Nową Bibliotekę Narodową w Pradze (2007), w którym otrzymała trzecią nagrodę za lustrzaną architekturę przypominającą obły, ogromny kamień. Członkowie zespołu zajmują się jednak nie tylko projektowaniem; od 2004 roku Hájek i Šépka prowadzą eksperymentalną pracownię na swym rodzimym wydziale architektury w Pradze, natomiast Hradečný jest członkiem zarządu Izby Architektów Czeskich.
-
Jesteśmy w pełni przygotowani, by pracować zdalnie
Jeśli planowaliście urządzanie nowego mieszkania albo generalny remont domu, nie musicie odkładać go na lepsze czasy. Przeciwnie, teraz jest dobry moment, by zastanowić się nad swoimi potrzebami, poszukać inspiracji i skontaktować z pracownią architektoniczną, która zajmie się projektem wnętrz. Jak się okazuje, zdalna praca to dla doświadczonych projektantów żadna nowość. więcej
-
Biuro architektoniczne KAAN – nowa siedziba
Projektanci z KAAN Architecten potrzebowali więcej miejsca – właśnie przeprowadzili się do nowego biura więcej
-
Nowy sąd w Nowym Sączu
Rozpoczęła się budowa nowej siedziby Sądu Rejonowego w Nowym Sączu. Budynek zaprojektowało Biuro Architektoniczne Artur Jasiński i Wspólnicy więcej
-
Wielkie centrum kulturalne w Grecji
Stavros Niarchos Foundation Cultural Center zaprojektowane przez biuro architektoniczne Renzo Piano ma zostać oddane do użytku w 2016 roku. Bryła wybudowana kosztem przeszło 560 mln euro zostanie przekazana władzom kraju przez fundację Stavrosa Niarchosa więcej
