Akwedukt

Akwedukt to wodociąg doprowadzający wodę z odległych źródeł do miast przy wykorzystaniu wyłącznie siły ciążenia ziemskiego (bez pomp i innych urządzeń wymagających zasilania). Wymaga to utrzymania ciągłości spadku, tak, by woda spływała pod własnym cieżarem. Jeśli różnica wysokości pomiędzy źródłem a punktem docelowym jest niewielka, odpowiednio małe musi być też nachylenie kanału. Akwedukty starożytne wykonywano z imponującą dokładnością, konieczną by np. na odcinku kilometra spadek wynosił tylko 30 czy 40 centymetrów. Długość niektórych linii przekraczała 100 km. Akweduktami nazywa się również mosty kanałów wodnych, podtrzymujące wodociągi. Mosty takie stawiane były w obniżeniach terenu (dolinach rzecznych, wąwozach), by utrzymać stały stopień nachylenia.  Akwedukty budowane były już w miastach Mezopotamii, w starożytnych Indiach i Grecji. Jednym z najstarszych akweduktów z systemem budowli hydrotechnicznych był asyryjski wodociąg, zbudowany na rozkaz króla Sennacheryba w VII w. p.n.e. Wodociąg łączył górskie źródła z Niniwą. Najsłynniejsze akwedukty powstały w starożytnym Rzymie. Rzymianie konstruowali systemy wodociągów w całym imperium, m.in. na terenie dzisiejszej Francji, Hiszpanii, Niemiec i Włoch. Najbardziej rozbudowany był system wodociągów zasilających w wodę pitną stolicę imperium. Między IV w.pn.e. a III w.n.e. w Rzymie zbudowano 11 akweduktów, system miał przeszło półtysiąca kilometrów długości, częściowo przeprowadzony był pod ziemią, częściowo na mostach lub w krytych kanałach naziemnych. Wśród najbardziej znanych rzymskich akweduktów są Pont du Gard we Francji, akwedukty w Segowii (II w. n.e.) na Półwyspie Iberyjskim, Caesarea Maritima (I w.n.e., obecnie Izrael)Akwedukty budowane są także współcześnie. Jednym z takich obiektów jest Arizona Cap Canal liczący niemal 550 km długości. Wiaduktem płynie woda z rzeki Kolorado do pustynnych przestrzeni stanu Arizona. Powiązane hasłakanat, wiadukt