Bęben

2014-01-08 13:00
Zaślepka Encyklopedii Architektury
Autor: Muratorplus

Bęben, czyli tambur to w architekturze określenie części budynku, na której znajduje się kopuła, hełm lub latarnia. Bryła bębna zazwyczaj jest symetryczna, może mieć formę walca lub być wieloboczna; budowana na planie koła, owalu, sześcio-  czy ośmioboku. W ścianach bębna często umieszczano okna, doświetlające np. przestrzeń pod kopułą (por. także latarnia). W architekturze bizantyjskiej, bęben początkowo nie był stosowany. Kopuła umieszczona była wprost na pendentywach, zaś doświetlające wnętrze okna przebijały samą czaszę. Bęben jest elementem architektonicznym stosowanym szczególnie często w architekturze wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej, ale też w architekturze nowożytnej, począwszy od renesansu. Przykłady zastosowania bębna: bazylika św. Piotra w Rzymie, katedra św. Pawła w Londynie, kaplica Zygmuntowska na Wawelu, kościół św. Aleksandra w Warszawie. Bęben – kolumnaTerminu „bęben” używa się także jako nazwy cylindrycznego bloku kamienia. Z bębnów budowane są często kolumny (choć kolumny, szczególnie te o mniejszych rozmiarach, mogą być także monolitami).

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Czytaj więcej