Bróg
Bróg – rodzaj zabudowania gospodarczego, typowego dla architektury ludowej m.in. w Polsce. Tymczasowa konstrukcja składa się z czterech wkopanych w ziemię drewnianych słupków, tak zwanych brożyn. Podtrzymują one lekki, ruchomy daszek słomiany (por. strzecha). Zabudowanie służyło do przechowywania zboża przed młocką. Daszek osłaniał zboże albo siano przed deszczem, a otwarta konstrukcja zapewniała dostęp świeżego powietrza. Brogi połączone były z innymi zabudowaniami gospodarstwa. Czasem umieszczano je nad budynkami, głównie nad stajniami. Miało to na celu utrudnienie dostępu do zgromadzonego zboża gryzoniom, a także przed zawilgoceniem od strony ziemi. Bróg nakryty jest zazwyczaj dachem czterospadowym albo namiotowym. Charakterystyczna „bryła” brogu składa się z lekkich podpór i zawieszonego na nich dachu, bez ścian. Brożyny często wystają ponad dach – wysokość, na której zamocowany jest ten ostatni, można zazwyczaj regulować. Dach jest podnoszony, gdy stóg składowanego siana jest wysoki, a opuszczany w miarę zużywania zapasów.
