Dachówka holenderska, esówka

Dachówka esówka nazwę zawdzięcza charakterystycznemu przekrojowi poprzecznemu, zbliżonego zarysem do litery „S”. Ten rodzaj dachówki ukształtował się w Niderlandach w XV stuleciu, stąd określenie „holenderska” albo „flamandzka”. 

Esówki wykształciły się ze starszego typu mnich-mniszka, połączenie tych dachówek daje wgłębienie złączone z falą. Profil esówki pozwala na układanie dachówek w taki sposób, by zachodziły jedna na drugą. Dzięki temu pokrycie jest szczelne, a woda opadowa jest sprawnie odprowadzana z dachu. Kształt esówki umożliwia też zmienną długość krycia. Głębokość wybrzuszenia, rozmiary i kształt esówek są różnorodne. 

Poza przekrojem, dla dachówki holenderskiej typowe jest ukośne przycięcie w prawym rogu głowowym oraz w lewym rogu stopowym. Do zawieszenia dachówki służy pojedynczy nosek po stronie głowowej.

Forma esówki stopniowo ewoluowała, po najprostszych kształtach pojawiły się tłoczone esówki płaskie z  zamkiem bocznym, górnym i dolnym wokół płytkiej muldy. Szczególnie szczelne esówki płaskie nadają się szczególnie do krycia połaci dachowych o niewielkim spadku.
W Polsce esówka stosowana była stosunkowo rzadko. Nowe pokrycia dachowe z esówką zobaczyć można m.in. na Pałacu Branickich w Białymstoku, Zamku Krzyżackim w Golubiu-Dobrzyniu i nowym Zamku Królewskim w Tykocinie.

Autor: KZ
Data publikacji: 31.12.2014 11:47
Tagi: dach, dachówka, esówka
Żaden utwór zamieszczony w serwisie nie może być powielany i rozpowszechniany lub dalej rozpowszechniany w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny) na jakimkolwiek polu eksploatacji w jakiejkolwiek formie, włącznie z umieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody TIME S.A. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części z naruszeniem prawa tzn. bez zgody TIME S.A. jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.