Decorated Style (gotyk ozdobny)

Decorated Style, gotyk ozdobny, to dojrzała faza gotyku angielskiego, wyróżniona przez brytyjskiego architekta Thomasa Rickmana (1776-1841), jednego z wczesnych badaczy angielskiej architektury gotyckiej. Rickman zaproponował podział na trzy okresy, biorąc pod uwagę cechy stylistyczne budowli:  early english, staroangielski (ok. 1180/75)decorated style, dojrzały gotyk (ok. 1275/80)styl perpendykularny, późna faza gotyku angielskiego (ok. 1380/20)Elementem wyróżniającym poszczególne fasy są przede wszystkim maswerki gotyckich okien. Podział okien na mniejsze płaszczyzny, dobór form pozwala na datowanie budowli. W zależności od rysunku maswerku, Rickman wydzielił dwie fazy stylowe – geometryczną (1250/90) i krzywoliniową (1290/50). Wnętrza świątyń stały się bardziej wysmukłe, z ozdobnie opracowanym, bogatym detalem architektonicznym, bardziej skomplikowanymi sklepieniami o liczniejszych żebrach, często zastosowanych ze względu na estetykę. W stylu tym wzniesiono wiele brytyjskich kościołów i katedr. Do znanych przykładów należą katedry w Lincoln, Carlisle i Lichfield, a także zrujnowane obecnie szkockie opactwo Melrose Abbey. We wszystkich z wymienionych świątyń cechy gotyku ozdobnego ma tylko część budowli, budowanych przez wiele lat, a przez to niejednolitych stylistycznie.