Feston

Feston – to rodzaj ornamentu w formie podwieszonego pęku kwiatów i owoców lub fałdzistej draperii. Feston ma postać odwróconego łuku – draperia lub girlanda kwiatów czy owoców zwieszają się swobodnie z dwóch punktów zaczepienia. Kompozycje uzupełnia często motyw wstęgi, spinającej krawędzie festonu (por. ornament wstęgowy). Niekiedy wstęga jest opracowana w szczególnie dekoracyjny sposób, albo łączy się z innymi ornamentami, np. połączona jest rzeźbami lwich głów czy byczymi czaszkami (bukranion). Feston jest motywem typowym dla architektury starożytnej Grecji i Rzymu. Dekorował antyczne świątynie i budynki użyteczności publicznej związane z kultami agrarnymi, symbolizując bogactwo płodów rolnych. Motyw naśladuje wieńce z żywych roślin, wieszane na ścianach i ołtarzach w czasie świąt. Pojawiał się również jako motyw dekoracyjny w okresie renesansu, w architekturze empire i secesji. Festony szczególnie chętnie wykorzystywane były w architekturze i sztukach dekoracyjnych klasycyzmu. Festony zdobiły wyroby rzemiosła artystycznego – srebra i platery, ceramikę, drobne wyroby z metalu.