Glorieta, z francuskiego gloriette, to rodzaj budowli ogrodowej, najczęściej w postaci niewielkiego otwartego pawilonu. Budowle tego rodzaju wznoszono w ogrodach francuskich albo parkach krajobrazowych, z reguły na wzniesieniu, otwierającym perspektywę na malownicze otoczenie.
Bryła z kolumnami, arkadami, bogatą dekoracją architektoniczną była zazwyczaj lekka. Glorietty w takiej formie zdobyły popularność około połowy XVIII.
Za jedną z największych i najsłynniejszych gloriet uchodzi pawilon w ogrodach pałacu Schönbrunn w Wiedniu. Bryła z 1775 roku jest najważniejszym obiektem w otaczających pałac ogrodach, a równocześnie pomnikiem sprawiedliwej wojny.
Inne obiekty tego rodzaju znajdują się m.in. w Karlovych Varach (Czechy), Trogirze (Chorwacja), Park von Muskau (Niemcy).
Zobacz także – ogród francuski, ogród angielski.
Glorieta - nadbudówka
Glorieta to także dekoracyjnie ukształtowana nadbudówka z kolumnami i arkadami, przekryta kopułą, wieńcząca wieże kościołów i ratuszy, dzwonnice względnie najwyższe kondygnacje budynków. Nadbudówki takie stosowane były w architekturze renesansowej i późniejszej (por. neorenesans).
poprzednie hasło
