Groteska

2014-01-08 13:00
Plafon z ornamentalną dekoracją (groteska), Vincenzo Brenna (1745-1820)
Autor: Vincenzo Brenna, fot. Polona

Groteska to rodzaj ornamentu, w postaci wici roślinnej oraz fantastycznych postaci ludzkich i zwierzęcych. Groteska wzorowana jest na motywach dekoracji antycznych rzymskich domów i pałaców z I wieku n.e. Sam termin, używany od pierwszych lat XVI wieku, pochodzi od włoskiego słowa la grotta, znaczącego „jaskinia” lub „piwnica”. Rzymskie dekoracje okryte zostały w XV wieku we wnętrzach Domus Aurea, czyli pałacu cesarza Nerona. W okresie renesansu pozostałości wielkiej budowli były pogrzebane pod późniejszymi nawarstwieniami, a odkrywcy schodzili do nich często przez otwory wybite w sklepieniu, opuszczając się na linach - rzymskie ruiny traktowali jak jaskinie. Włoscy artyści renesansu, zafascynowani antykiem, kopiowali starożytne motywy, rozpowszechniając je następnie w rysunkach i grafikach.  Na przełomie XV i XVI wieku pojawiały się w malowidłach ściennych wielu artystów, między innymi w stanzach watykańskich dekorowanych przez Rafaela Santi. Na terenie Polski najstarsze przykłady ornamentu groteskowego znane są z kaplicy Zygmuntowskiej (ok. 1519-1533). W latach 30. XVI wieku dekoracje groteskowe powstawały m.in. we Francji, a następnie w innych krajach Europy. Dużą popularnością cieszyły się w sztuce manieryzmu i baroku, a także w niektórych wariantach historyzmu. Groteska jest określeniem bardzo różnorodnych dekoracji, dających artyście szerokie pole do wykazania się fantazją. Niekiedy wić roślinna zastąpiona jest innym rodzajem ornamentu, charakterystycznego dla danej epoki. Por. arabeska, maureska

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Nasi Partnerzy polecają

Materiał Partnerski

Materiał sponsorowany

Czytaj więcej