Iglica to element architektoniczny o dużej wysokości i niewielkim przekroju, bardzo wysmukłej bryle. Terminem tym określa się szczególnie smukły dach wieży, czyli hełm, zwykle w formie stożka lub graniastosłupa. Iglica to również samo zwieńczenie takiego hełmu. Kamienne albo ceglane iglice wieńczyły dachy budowli gotyckich. W renesansie, baroku i później iglice najczęściej wykonywane były z metalu, albo drewna okrytego blachą. Iglice spotykane są niekiedy także w architekturze współczesnej, zarówno w tradycyjnym kontekście (zwieńczenia kościelnych wież), jak i drapaczach chmur i innych wysokich budynkach.
Niekiedy iglicą nazywa się również obiekt nie będący częścią budynku – Iglica to np. nazwa własna konstrukcji usytuowanej w Parku Szczytnickim, w pobliżu Hali Stulecia (Ludowej) we Wrocławiu.
Przykłady: Pałac Kultury i Nauki w Warszawie; Berliner Fernsehturm w Berlinie, Niemcy; budynek Admiralicji, Petersburg, Rosja; Burdż Chalifa, Dubaj
Powiązane hasła: baszta, dach, wieżowiec, hełm, wieża
Więcej informacji
Bogusz A., Budowa PKiN, Warszawa 1975.
Odell Bork R. O., Great Spires: Skyscrapers of the New Jerusalem, 2003