Inkrustacja

2014-01-08 13:00
Zaślepka Encyklopedii Architektury
Autor: Muratorplus

Inkrustacja to technika zdobnicza, stosowana w wielu dziedzinach rzemiosła artystycznego, m.in. w meblarstwie, złotnictwie i architekturze wnętrz. Polega na zdobieniu powierzchni kamiennej, metalowej, albo też wykonanej z innego twardego materiału, wstawkami z innego materiału, zwykle cenniejszego albo wyróżniającego się kolorem albo wzorem. Wykonanie inkrustacji jest pracochłonne i wymaga precyzji. Rzemieślnik przygotowuje wgłębienia w podłożu, a następnie osadza w nich dopasowane płytki z metalu, szkła, barwnych kamieni itp. Całość może być wyszlifowana i wypolerowana do uzyskania gładkiej powierzchni. W zależności od materiału, płytki osadzone mogą być w różny sposób. Metalowa powierzchnia bywa nacinana, a po umieszczeniu aplikacji zaklepywana, tworząc trwałe połączenie. Płytki mogą być także wklejane, a nawet wgniatane w miękkie podłoże. Pokrewną techniką jest intarsja, technika w której drewniane podłoże zdobi się innymi rodzajami drewna. Inkrustacja w architekturze stosowana była m.in. we Włoszech, przede wszystkim w budowlach średniowiecznych. Technika osiągnęła szczyty rozwoju w Indiach i architekturze imperium Wielkich Mogołów (np. mauzoleum Taj Mahal). Powiązane hasła: fornir, intarsja, markieteria, mozaika, pietra dura

Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.
Czytaj więcej