Konsola

Konsola w architekturze to dekoracyjny wspornik, na którym ustawiona jest rzeźba, zegar, wazon z kwiatami albo inny dekoracyjny obiekt. Konsola może też podtrzymywać gzyms, balkon czy żebro sklepienia. Może mieć kształt woluty. Konsole są wykonywane z różnych materiałów, takich jak marmur i inne rodzaje dekoracyjnych kamieni, drewno czy cegła. We współczesnej architekturze konsolą nazywa się także występ w murowanej czy żelbetowej ścianie, na którym wsparty jest strop. W architekturze wnętrz termin konsola określa rodzaj niewielkiego stolika umieszczonego przy ścianie, kształtem przypominającego nieco konsolę – detal architektoniczny, stąd nazwa. W porównaniu z innymi stolikami miały płytkie, wąskie blaty. Blaty te wykonywane były z kamienia lub drewna zdobionego aplikacjami albo intarsją, miały najczęściej półokrągły kształt. Inaczej niż zwykłe stoły, wsparte były tylko na jednej lub dwóch nogach, zwykle bogato zdobionych, rzeźbionych, w wielu przypadkach zdobionych złoceniami. Taka budowa wymagała w większości przypadków zamocowania mebla do ściany, podobnie jak półki; w związku z tym stoliki miały stałe miejsce we wnętrzach. Wiele konsol było efektownymi dziełami rzeźbiarskimi, z motywami ludzkich postaci, putt, delfinów itd. Wzory zmieniały się wraz z modą.    Takie meble modne były przede wszystkim w baroku i sztuce rokokowej. Na stolikach ustawiane były dekoracje wnętrz, takie jak bibeloty z porcelany i półszlachetnych kamieni, zegary i popiersia. Konsole były meblami reprezentacyjnymi, typowymi dla wnętrz pałacowych i rezydencji. Popularność konsol trwała do XIX stulecia. Powiązane hasła: ebenistyka, inkrustacja, intarsja