Kute żelazo

Żelazo o małej zawartości węgla i innych zanieczyszczeń, bardziej sprężyste niż żeliwo, lepiej wytrzymujące rozciąganie, lecz gorzej ściskanie, podatniejsze na korozję. Żelazo kute dzięki wysokiej kowalności można kształtować mechanicznie w blachy, pręty, druty i elementy o bardziej skomplikowanych kształtach. Obróbka odbywa się na gorąco, po rozgrzaniu metalu w palenisku. Rzemieślnicy – kowale za pomocą młotów, przeciągadeł i innych narzędzi formują elementy o różnych rozmiarach i kształtach. Do czasów rewolucji przemysłowej żelazo jako materiał drogi stosowane było na stosunkowo niewielką skalę. Wytwarzano z niego przede wszystkim kraty, bramy, okucia (por. rollwerk). Miękkość i kowalność żelaza umożliwiała specjalistom uzyskiwanie płynnych, skomplikowanych form. Szczególny rozkwit kowalstwa artystycznego przypada na epokę baroku.  Wprowadzenie nowych technologii pozwoliło w XIX wieku na znaczny wzrost produkcji stopów żelaza. Elementy żeliwne, a następnie stalowe zrewolucjonizowały budownictwo, umożliwiając rozwój architektury współczesnej.  Powiązane hasła: konwertor Bessemera, żeliwo,