Nekropolia (nekropola, nekropolis – miasto umarłych) to duży cemnarz, usytuowany najczęściej poza obrębem murów miejskich. Wielu antycznych społecznościach, między innymi w starożytnej Grecji, ze względów religijnych istniał zakaz pochówków na terenie miejskim. Zmarłych grzebano w specjalnie wyznaczonych przestrzeniach. Starożytne nekropolie mogły mieć znaczne rozmiary, zwłaszcza w przypadku założeń rozbudowywanych przez stulecia. Egipska nekropolia Sakkara obejmuje obszar długości ok. 7 kilometrów i szerokości przeszło kilometra, a na jej terenie znajduje się wiele monumentalnych grobowców (mastaby, piramida schodkowa). Obszerne nekropolie z wielkimi grobowcami władców zakładano również w starożytnych Chinach.
Niektóre antyczne kultury budowały dla swoich zmarłych miasta, wypełniając grobowce prawdziwymi przedmiotami użytkowymi albo ich modelami. Szczególne podobieństwo do prawdziwych miast mają nekropolie etruskie, takie jak Banditaccia – grobowce tamtejsze mają kilka pomieszczeń, bogatą dekoracje wewnętrzną z wyobrażeniami sprzętów codziennego użytku wymodelowanymi w gipsie. Sami zmarli przedstawieni są podczas odpoczynku, znanym zabytkiem jest terakotowy sarkofag z ucztującą parą.
W starożytnym Rzymie nekropolie zakładano wzdłuż miejskich dróg. Ze względu na ograniczoną powierzchnię i liczbę zmarłych niektóre z nich były wielopoziomowe (katakumby). Wznoszono także obszerne mauzolea dla osób zamożnych i zajmujących ważną pozycję w społeczeństwie.
Niekiedy nekropoliami nazywa się także współczesne cmentarze, szczególnie jeśli mają dużą powierzchnię, albo mieszczą groby znanych osobistości.
Powiązane hasła: kolumbarium, krematorium, tumulus,
None
poprzednie hasło
