Piano nobile
Piano nobile (fr. bel-étage) dosłownie oznacza pierwsze piętro, jednak piano nobile ma szersze znaczenie. W architekturze nowożytnej funkcjonowało jako kondygnacja reprezentacyjna zlokalizowana zazwyczaj na pierwszym piętrze. Mieściła ona pomieszczenia reprezentacyjne oraz pokoje mieszkalne właściciela. Piano nobile było charakterystyczne dla architektury pałacowej renesansu, baroku i klasycyzmu. Wejście na kondygnację rozpoczyna się już na reprezentacyjnej, szerokiej klatce schodowej. Piano nobile zwykle jest wyższe od pozostałych kondygnacji. Odzwierciedlona jest również na elewacji. Wyróżnia go bogatszy wystrój architektoniczny i rzeźbiarski. Okna są większe niż w pozostałych kondygnacjach budynku, często zastąpione przez portfenetry . Pomieszczenia na piano nobile miały również bogatszy wystrój. Zdobione były polichromiami, sztukateriami, boazerią. Podłogi pokrywały marmury.
