Spichlerz to budynek służący jako magazyn ziaren zbóż, czasem nasion roślin strączkowych i innych sypkich materiałów. Typ budynku występujący w społecznościach rolniczych od najdawniejszych czasów. Spichlerze budowane były jako budynki jedno- albo kilkukondygnacyjne, zwykle o zwartej bryle.
Małe spichlerze w rodzinnych gospodarstwach były w wielu społecznościach usytuowane nad poziomem gruntu, na palach albo wysokiej podmurówce. Taka forma wynikała z potrzeby chronienia zapasów przed myszami i innymi zwierzętami, a po części także przed wilgocią. Dla trwałości zapasów ważna jest cyrkulacja powietrza, chroniąca ziarna przed zapleśnieniem. Małe, wysokie spichlerze zobaczyć można m.in. w Hiszpanii, Rumunii. Bywają bogato zdobione, niezależnie od malowniczej bryły.
Europejskie spichlerze renesansowe czy barokowe były budowane z drewna albo murowane. Miały zwarta bryłę, wysoki spadzisty dach, liczne ale niewielkie otwory okienne. Większe budynki wyposażano w instalacje ułatwiające transport zboża – dźwig, czy windę, a także rynny spustowe.
Zespoły spichrzy budowano szczególnie w miastach portowych (Gdańsk, Elbląg), oraz w ośrodkach handlu zbożem, położonych zwykle nad rzekami (Kazimierz Dolny, Bydgoszcz). Miasta dysponowały własnymi magazynami.
Współcześnie funkcję spichlerzy spełniają przede wszystkim silosy zbożowe, zbudowane z metalu i zbrojonego betonu.
Powiązane hasła: snycerka, silos,
Artykuły w Archiramie: Przebudowa spichlerza w Kazimierzu Dolnym na apartamentowiec >>